gasti joti
ਸੁਖਜੀਤ ਚਾਚੀ | ਪੰਜਾਬੀ ਸੈਕਸ ਕਹਾਣੀ
ਸੁਖਜੀਤ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਤੁਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਸਿਖਰ ਦੁਪਦੁ ਹਿਰਾ ਜੇਠ ਦਾ ਮਹੀਨਾ ਕੱਚਾ ਰਾਹ ਦੂਰ ਦੂਰ ਤੱਕ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਡਰ ਵੀ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸੁਖਜੀਤ ਖੇਤੋਂ ਤਾਰੇ ਦੀ ਰੋਟੀ ਫੜਾ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮੁੜਕੇ ਨਾਲ ਭਿੱਜਿਆ ਸਰੀਰ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ ਸਾਬਿਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਰਾ ਖੇਤ 3 ਵਜੇ ਦਾ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਹੱਲ ਵਾਹ ਰਿਹਾ ਸੀ ਮੱਕੀ ਬੀਜਣੀ ਸੀ ਮਸਾ ਵੱਤਰ ਆਈ ਸੀ ਉੱਪਉੱ ਰੋ ਬਲਦ ਵੀ ਬੁੱਢੇ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ ਤਾਰਾ ਆਪ 50 ਪਾਰ ਕਰ ਚੱਲਿਆ ਸੀ ਤਾਰਾ ਕੱਲਾ ਹੀ ਸੀ ਮਾਂ ਬਾਪ ਬਚਪਨ ਚ ਹੀ ਮਰ ਗਏ ਸਨ ਮਾਸੀ ਨੇ ਪਾਲਿਆ ਸੀ ਕੰਮ ਦੇ ਲਾਲਚ ਚ ਮਾਸੀ ਨੇ 40 ਸਾਲ ਤੱਕ ਤਾਰੇ ਨੂੰ ਵਿਆਹਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਉਹ ਤਾਂ ਤਾਰੇ ਦੀ ਭੂਆ ਲੜ ਪਈ ਤੇ ਉਸਨੇ ਤਾਰੇ ਨੂੰ ਸਾਕ ਕਰਾਇਆ ਤੇ ਪਿੰਡ ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਘਰ ਤਾਰੇ ਨੂੰ ਲਿਆਈ ਤਾਰੇ ਕੋਲ 10 ਕਿੱਲੇ ਪੈਲੀ ਸੀ ਤਾਰੇ ਦੀ ਘਰ ਵਾਲੀ ਸੁਖਜੀਤ 25 ਸਾਲ ਦੀ ਕੱਚੀ ਗੰਦਲ ਵਰਗੀ ਨਾਰ ਸੀ ਸੁਖਜੀਤ ਦੀ ਮਾਂ ਮਰ ਗਈ ਸੀ ਪਿਉ ਗਰੀਬ ਸੀ ਆਪਣੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਡੇਢ ਗੁਣਾ ਤਾਰੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਾ ਲਿਆ ਤੇ ਜੋਂ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸਮਤ ਮੰਨ ਆਪਣੇ ਘਰ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਬੱਚਾ ਕੋਈ ਹੋਇਆ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸੁਖਜੀਤ ਦੇ ਰੂਪ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਅੱਗ ਵਾਂਗ ਫੈਲ ਗਈਆਂ ਮੁੰਡੇ ਭੱਠੀ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਸੁਖਜੀਤ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਮੋਟੇ ਪੱਟ ਭਾਰੀ ਚਿੱਤੜ ਪਤਲਾ ਜਿਹਾ ਲੱਕ ਤੇ ਭਾਰੀ ਹਿੱਕ ਸੁਖਜੀਤ ਰੰਗ ਦੀ ਵੀ ਗੋਰੀ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੇ ਹਲਕ ਸੁੱਕੇ ਪਏ ਤਾਰਾ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲਾ ਸੀ ਐਨੀ ਸੋਹਣੀ ਨਾਰ ਮਿਲੀ ਉਸਨੂੰ ਪਰ ਵਿਚਾਰਾ ਸੋਹਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉੱਪਰੋ ਬੁਢੇਪਾ ਦਸਤਕ ਦੇ ਚੁੱਕਾ ਚੁੱ ਸੀ ਦਾਹੜੀ ਚ ਬਾਲ ਚਿੱਟੇ ਹੋ ਚੱਲੇ ਸਨ ਉੱਪਉੱ ਰੋਕਮਜੋਰ ਜਿਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਮਿੱਟੀ ਹੁੰਦਾ ਹੁੰ ਰਹਿੰਦਾ ਤਾਰੇ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਖਾਲੀ ਪਈ ਸੀ ਉਸ ਤੋ ਪਰਾ ਨੰਬਰਦਾਰਾ ਦੇ ਬੂਟੇ ਦਾ ਘਰ ਸੀ ਬੂਟਾ ਪੂਰਾ ਸੋਹਣਾ ਸੁਨੱਖਾ ਸੀ ਪਰ ਤੇਜ਼ ਬੰਦਾ ਸੀ ਉਸਦੀ ਝਾਕਣੀ ਬੜੀ ਗੰਦੀ ਸੀ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਬੂਟਾ ਬੰਦਾ ਵਧੀਆ ਨਹੀ ਸੀ ਉਦੋ ਟੈਲੀਫੋਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦੇ ਹੁੰ ਲੋਕ ਚਿੱਠੀ ਪੱਤਰ ਲਿਖਦੇ ਟਰੈਕਟਰ ਨਹੀਂ ਸਨ ਬਲਦਾਂ ਨਾਲ ਖੇਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੁੰ ਬਿਜਲੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦੀ ਹੁੰ ਬੂਟੇ ਨੇ ਜਦੋ ਦਾ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਹੀ ਅੰਦਰ ਮਰਿਆ ਪਿਆ ਸੀ ਪਰ ਕੀ ਕਰਦਾ ਸੁਖਜੀਤ ਉਸਦੀ ਚਾਚੀ ਦੀ ਥਾਂ ਲੱਗਦੀ ਸੀ ਕੋਈ ਮਜ਼ਾਕ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਪਰ ਸੁਖਜੀਤ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਟਕਰਦੀ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਬੂਟੇ ਦੀ ਗੰਦੀ ਨਜ਼ਰ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਬੂਟੇ ਦੀ ਹਵਸ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਸਾਫ ਦੇਖ ਚੁੱਕੀ ਚੁੱ ਸੀ ਇਸੀ ਕਰਕੇ ਉਹ ਬੂਟੇਨੂੰ ਦੇਖ ਰਾਹ ਬਦਲ ਲੈਂਦੀ ਗੱਲ ਮੁਕਾ ਬੂਟੇ ਦੀ ਜਾਨ ਵੀ ਹਲਕ ਚ ਆਈ ਪਈ ਸੀ ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਜਦ ਕੋਠੇ ਤੇ ਚੜ ਕੇ ਦੇਖਦਾ ਸੁਖਜੀਤ ਵੇਹੜੇ ਚ ਫਿਰਦੀ ਦਿਖਦੀ ਤਾਂ ਜਾਣ ਕੇ ਖੰਘੂਰੇ ਮਾਰਦਾ ਸੁਖਜੀਤ ਦੇਖਦੀ ਤਾਂ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਪਤਾਲੂ ਖੁਰਕਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਨਾਲੇ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ਸੁਖਜੀਤ ਇਜ਼ਤ ਦੀ ਸਹੀ ਔਰਤ ਸੀ ਉਹ ਬੂਟੇ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲ ਚ ਹੀ ਦੱਬ ਲੈਂਦੀ ਕਦੇ ਤਾਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਸਦੀ ਤਾਰਾ ਇੱਕ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਮਾਮੇ ਕੋਲ ਗਿਆ ਸੀ ਘਰ ਪਵਾਉਣ ਉਥੇ ਸਾਧ ਨੂੰ ਨਬਜ਼ ਚੈਕ ਕਰਾਈ ਤੇ ਸਾਧ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤੇਰੇ ਚ ਨੁਕਸ ਆ ਤੂੰ ਪਿਉ ਨੀ ਬਣ ਸਕਦਾ ਬੱਸ ਉਸ ਦਿਨ ਤੋ ਤਾਰਾ ਹੀਣਤਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਗਿਆ ਸੁਖਜੀਤ ਹਦ ਤੋ ਸੋਹਣੀ ਔਰਤ ਤੇ ਮੈਂ ਕਮਜੋਰ ਬੁੱਢਾ ਜਿਹੜਾ ਘਰ ਵਾਲੀ ਦੇ ਪੈਰ ਭਾਰੀ ਵੀ ਨੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਤਾਰਾ ਆਨੀ ਬਹਾਨੀ ਸੁਖਜੀਤ ਤੋ ਦੂਰ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਖੇਤ ਜਾਂਦਾ 2 ਦਿਨ ਘਰ ਨਾ ਆਉਂਦਾ ਉਂ ਸੁਖਜੀਤ ਤਰਸਦੀ ਸੀ ਪਤੀ ਦੇਪਿਆਰ ਨੂੰ ਉਹ ਬਹੁਤਹੁ ਵਧੀਆ ਔਰਤ ਸੀ ਜੋਂਹਰ ਹਾਲ ਚ ਪਤੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਤਾਰਾ ਗਲਤ ਫਹਿਮੀ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ਦੂਰ ਦੂਰ ਰਹੇ ਬੂਟੇ ਨੇ ਕਾਲੋ ਨੈਣ ਦੇ ਹੱਥ ਸੁਨੇਹਾ ਭੇਜਿਆ ਸੁਖਜੀਤ ਕੋਲ ਪਰ ਸੁਖਜੀਤ ਨੇ ਨੈਣ ਨੂੰ ਗਾਲਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਬੂਟੇ ਨੂੰ ਸੁਨੇਹਾ ਦਿੱਤਾ ਜੇਕਰ ਅੱਗੇ ਤੋ ਉਹ ਨਾ ਸੁਧਰਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਵੇਗੀ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਬੂਟੇ ਦਿਲ ਹੀ ਦਿਲ ਚ ਬੋਲਿਆ ਤੇਰਾ ਬੰਦਾ ਕੀ ਲੰਨ ਫੜ ਲੂ ਮੇਰਾ ਦਿਨ ਗੁਜਰਦੇ ਗਏ ਬੂਟੇ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਰੀਝ ਪੂਰੀ ਨਾ ਹੋਈ ਇੱਕ ਦਿਨ ਬੂਟੇ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਸੁਖਜੀਤ ਖੇਤ ਰੋਟੀ ਲੈ ਕੇਜਾ ਰਹੀ ਆ ਤਾਰੇ ਦੀ ਬੂਟਾ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਪਿਆ ਗਰਮੀ ਬਹੁਤ ਹੁ ਜਿਆਦਾ ਸੀ ਅੱਕ ਤੇ ਮਲੇ ਵੀ ਰੇਤੇ ਨਾਲ ਭਰੇ ਪਏ ਮੀਂਹ ਮੀਂ ਪਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹਵਾ ਵੀ ਰੁਕੀ ਰੁ ਹੋਈ ਸੁਖਜੀਤ ਤੁਰਦੀ ਤਾਂ ਚਿੱਤੜ ਖਹਿੰਦੇ ਬੂਟੇਦਾ ਲੰਨ ਖੜਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਬੂਟਾ ਅੱਕਾਂ ਉਹਲੇ ਲੁਕ ਲੁਕ ਪਿੱਛਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਿੱਪਲ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਸੁਖਜੀਤ ਰੁਕੀ ਰੁ ਤੇ ਨਲਕੇ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਧੋਤਾ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਦੇਖ ਦੂਰ ਦੂਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤਾਂ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕੀਤਾ ਤੇ ਅੱਗੇ ਤੁਰ ਪਈ ਬੂਟੇ ਦੀ ਲਾਟ ਨਿਕਲ ਗਈ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਦੀ ਦੇਖ ਕੇ ਪਿੱਪਲ ਹੇਠ ਆ ਕੇ ਬੂਟੇ ਨੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਆਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਚੁੱਕ ਚੁੰਮ ਲਈ ਸੁਖਜੀਤ ਖੇਤ ਗਈ ਤਾਂ ਤਾਰਾ ਸਬਜ਼ੀ ਗੁਡ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸੁਖਜੀਤ ਨੇ ਰੋਟੀ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਤਾਂ ਤਾਰਾ ਬੋਲਿਆ ਤੂੰ ਜਾਹ ਮੈਂ ਖਾਲੂ ਆਪੇ ਸੁਖਜੀਤ ਆਪ ਹੀ ਉੱਠੀ ਉੱ ਤੇ ਬਲਦ ਹੱਲ ਖਿੱਚ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਤਾਜ਼ਾ ਠੰਡਾ ਪਾਣੀ ਵਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸੁਖਜੀਤ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੁੰ ਸੀ ਤਾਰਾ ਆਵੇ ਉਸਨੂੰ ਛੇੜੇ ਪਿਆਰ ਕਰੇ ਫੁੱਦੀ ਫੁੱ ਮਾਰੇਪਰ ਤਾਰਾ ਨੀ ਆਇਆ ਸੁਖਜੀਤ ਥੋੜਾ ਰੁਕੀ ਰੁ ਤੇ ਆਸਾ ਪਾਸਾ ਦੇਖ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਕੇ ਨੰਗੀ ਹੋ ਗਈ ਕਮਾਦ ਚ ਬੈਠੇ ਬੂਟੇਦਾ ਲੰਨ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਬੂਟੇ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਨੰਗੀ ਦੇਖ ਲਈ ਸੁਖਜੀਤ ਹਾਏ ਉਏ ਸੁਖਜੀਤ ਦਾ ਅੰਗ ਅੰਗ ਅਪਸਰਾ ਵਾਂਗ ਸੀ ਬੂਟੇ ਨੂੰ ਲੱਗਾ ਤਾਰਾ ਹੁਣ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੂ ਸੁਖਜੀਤ ਪਾਣੀ ਚ ਨਹਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਰੇ ਨੇ ਦੇਖੀ ਤੇ ਮੂੰਹ ਪਰਾ ਨੂੰ ਕਰ ਲਿਆ ਸੁੰਨ ਸਰਾਂ ਖੇਤ ਚ ਕੱਲੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਪੰਗੇ ਲਵੇ ਪਤੀ ਫੇਰ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਨਾ ਮਾਰੇ ਇਹ ਛੋਟੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੁਖਜੀਤ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਆਈਆਂ ਉਹ ਕੱਪੜੇ ਪਾਂ ਕੇ ਤੁਰ ਪਈ ਘਰ ਨੂੰ ਤਾਰੇ ਨੇ ਹਾਕ ਮਾਰੀ ਪਰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਰੁਕੀ |
part 2
ਤਾਰਾ ਅਵਾਜ਼ਾ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ ਸੁਖਜੀਤ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਕੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਤਾਰਾ ਸਿਰੇ ਦਾ ਕਲੰਨ ਬੰਦਾ ਸੀ ਸਾਲਿਆ ਤੂੰ ਜਵਾਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨੀ ਪਰ ਫੁੱਦੀ ਤਾਂ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਘਰਵਾਲੀ ਦੀ ਤਾਰੇ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨੀ ਜਦੋ ਘਰੇ ਗਿਆ ਉਦੋਂ ਗੱਲ ਕਰਾਂਗੇ ਤੇ ਫਿਰ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਕੰਮ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੁਖਜੀਤ ਗਰਮੀ ਚ ਕੱਚੇ ਰਾਹ ਤੇ ਤੁਰਦੀ ਮੁੜਕੇ ਨਾਲ ਭਿੱਜ ਗਈ ਬੂਟਾ ਅੱਜ ਖੁਸ਼ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਜਿੰਨਾ ਚਾਅ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਲੁਕ ਲੁਕ ਕੇ ਸੁਖਜੀਤ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸੁਖਜੀਤ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਦੇਖੇ ਦੂਰ ਦੂਰ ਤੱਕ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਡਰ ਰਹੀ ਸੀ ਝਿੜੀ ਚੋ ਲੰਘਣਾ ਔਖਾ ਸੀ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਜੰਗਲ ਨਾ ਬੰਦਾ ਨਾ ਬੰਦੇ ਦੀ ਜਾਤ ਕੋਈ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਫੜ ਲਏ ਤਾਂ ਕੋਈ ਛੁਡਾਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬੂਟਾ ਪਿੱਛੇ ਹੀ ਸੀ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਲੱਗਾ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਉਸਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ ਪਰ ਜਦੋਂ ਪਿੱਛੇ ਦੇਖਦੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿਖਦਾ ਸੁਖਜੀਤ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ ਤੁਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਗਲਾ ਪਿਆਸ ਨਾਲ ਸੁੱਕ ਰਿਹਾ ਸੀ ਮਸਾ ਪਹੁੰਚੀ ਹੁੰ ਪਿੱਪਲ ਵਾਲੇ ਨਲਕੇ ਕੋਲ ਨਲਕਾ ਗੇੜਿਆ ਪਾਣੀ ਅੱਗ ਵਰਗਾ ਨਿੱਕਲੇ ਮਸਾ ਠੰਡਾ ਪਾਣੀ ਆਇਆ ਉਹ ਪਾਣੀ ਪੀ ਕੇ ਫੇਰ ਸਿੱਧਾ ਘਰ ਆ ਕੇ ਡਿੱਗੀ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਉੱ ਰੋਈ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਰੋਵੇ ਵਿਚਾਰੀ ਦਾ ਪਿਉ ਸੀ ਮਾਂ ਹੁੰਦੀ ਹੁੰ ਤਾਂ ਦਿਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਦੁੱਖ ਦਸ ਦਿੰਦੀ ਪਿਉ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਬੋਲੇ ਵਿਚਾਰੀ ਰੋਕੇ ਆਪੇ ਹੀ ਚੁੱਪ ਹੋਗੀ ਬੂਟਾ ਅੱਜ ਪੂਰਾ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਉਹ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਸੌਂਗਿਆ ਬੂਟਾ ਘਰ ਕੱਲਾ ਸੀ ਉਸਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਪੇਕੇ ਗਈ ਹੋਈ ਸੀ ਜਵਾਕ ਲੈ ਕੇ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਬੂਟੇ ਨੇ ਉੱਠ ਕੇ ਪੈੱਗ ਲਗਾਇਆ ਤੇ ਕੋਠੇ ਤੇ ਚੜ ਗਿਆ ਸੁਖਜੀਤ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਚ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ ਸੁਖਜੀਤ ਦਿੱਖ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਏਧਰ ਉਧਰ ਦੇਖ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ , ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਖੇਤ ਦਾ ਗਵਾਂਢੀ ਪਾਲਾ ਆਇਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ ਭਾਬੀ ਤਾਰਾ ਬਾਈ ਘਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਉਂ ਖੇਤ ਹੀ ਰਹੂ ਰੋਟੀ ਬਣਾ ਦਿਉ ਮੈਂ ਜਾਂਦਾ ਹੋਇਆ ਲੈ ਕੇ ਚਲਾ ਜਾਊ ਉਹ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੁਖਜੀਤ ਰੋਟੀ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ ਬੂਟਾ ਹੇਠਾਂ ਆਇਆ ਤੇ ਪੈੱਗ ਲਗਾਇਆ ਹੋਰ ਬੂਟਾ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਅੱਖਾਂ ਚਮਕ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਬੂਟਾ ਨਹਾਇਆ ਵਧੀਆ ਚਿੱਟੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਂ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲ ਗਿਆ ਰਾਤ ਦੇ 10 ਵੱਜ ਰਹੇ ਸਨ ਬੂਟੇ ਨੇ ਪੈੱਗ ਲਗਾਇਆ ਤੇ ਘਰੋ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਹਵਾ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੀ ਠੰਡੀ ਠੰਡੀ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬੂਟਾ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਕੰਧ ਟੱਪ ਕੇ ਸੁਖਜੀਤ ਦੇ ਘਰ ਉਤਰ ਗਿਆ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਵਿਹੜੇ ਚ ਗਿਆ ਤਾਂ ਸੁਖਜੀਤ ਰਸੋਈ ਕੋਲ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਈ ਸੀ , ਸੁਖਜੀਤ ਦੇ ਸਲਵਾਰ ਪਾਈ ਸੀ ਕੁੜਤੀ ਉਤਰੀ ਹੋਈ ਸੀ ਪਰਾ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰੀ ਏਧਰ ਨੂੰ ਚਿੱਤੜ ਕਰੀ ਪਈ ਸੀ ਸਲਵਾਰ ਚ ਉਹ ਬਾਹਲੀ ਸੈਕਸੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਬੂਟਾ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਦਬੇ ਪੈਰੀ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤੇ ਨਾਲ ਪੈਗਿਆ ਸੁਖਜੀਤ ਨੇ ਜਦੋ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਬੂਟੇ ਨੇ ਸੁਖਜੀਤ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਲਿਆ ਬੋਲਿਆ ਮੈਂ ਆ ਚਾਚੀ ਬੂਟਾ ਸੁਖਜੀਤ ਹੱਥ ਪੈਰ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ ਬੂਟੇ ਨੇ ਫੇਰ ਕਿਹਾ ਚਾਚੀ ਮੈਨੂੰ ਸਾਰਾ ਪਤਾ ਚਾਚਾ ਕੁਝ ਕਰਦਾ ਨੀ ਖੇਤ ਨੰਗੀ ਵੀ ਹੋਗੀ ਫੇਰ ਵੀ ਨੇੜੇ ਨੀ ਆਇਆ ਸੁਖਜੀਤ ਸੁਣਕੇ ਸੁੰਨ ਹੋ ਗਈ ਇਸਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪਤਾ ਬੂਟੇ ਨੇ ਫੇਰ ਕਿਹਾ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਤੇਰਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖੂ ਤੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾਂ ਚਾਚੀ ਬੋਲ ਕੇ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਬੈਠ ਗਿਆ l ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਬੂਟੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੇ ਨੰਗਾ ਹੋਗਿਆ ਬੂਟੇ ਦਾ ਗੋਰਾ ਚਿੱਟਾ ਲੰਨ 10 ਇੰਚ ਦਾ ਸੁਖਜੀਤ ਦੀ ਧੁੰਨੀ ਤੇ ਘਸਾਈ ਜਾਵੇ ਬੂਟਾ ਸੁਖਜੀਤ ਦੇ ਉੱਪਰ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੀ ਸੁਖਜੀਤ ਵੀ ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ ਸੁਖਜੀਤ ਬੂਟੇ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦਈ ਜਾਵੇ ਜੋਰ ਲਗਾਈ ਜਾਵੇ ਚੁੰਗਲ ਚੋ ਨਿੱਕਲਣ ਦੀ ਬੂਟੇਦੀ ਪਕੜ ਢਿੱਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਾਰੂ ਪੀ ਕੇਰੱਜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਸੁਖਜੀਤ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜਕੇ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਤੇ ਧਰ ਦਿੱਤਾ ਸੁਖਜੀਤ ਨੇ ਲੰਨ ਫੜਿਆ ਨਹੀਂ ਪਰ ਲੰਨ ਦਾ ਆਕਾਰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਹੱਥ ਨਾਲ ਲੱਗ ਕੇ ਮੰਮੇ ਚੂਸੇ ਪੂਰੇ ਬੂਟੇ ਦਾ ਹੱਥ ਮੂੰਹ ਤੋ ਹੱਟਿਆ ਤਾਂ ਸੁਖਜੀਤ ਗਾਲਾਂ ਕੱਢੀ ਜਾਵੇ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰੇ , ਬੂਟੇ ਨੇ ਫੇਰ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਲਿਆ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੇ ਸੁਖਜੀਤ ਬੋਲੇ ਕੁੱਤਿਆ ਤੇਰਾ ਖੂਨ ਪੀ ਜੂ ਛੱਡ ਦੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਚਾਚੇ ਨੂੰ ਦੱਸੂ ਤੇਰੇ ਨਾਲੇ ਜਾਊ ਠਾਣੇ ਬੂਟਾ ਹਰ ਗੱਲ ਤੋ ਬੇਪ੍ਰਵਾਹ ਚੁੰਮਦਾ ਰਿਹਾ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਘੁੱਟ ਰੱਖੀ ਸੀ ਸੁਖਜੀਤ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਇੱਕ ਵੀ ਵਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਲੱਤਾਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਉੱਪਰਉੱ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਬੂਟਾ ਸੁਖਜੀਤ ਜੋਰ ਲਾਈ ਜਾਵੇ ਪੂਰਾ ਥੁੱਕ ਲਗਾ ਕੇ ਬੂਟੇ ਨੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਫੁੱ ਪਾਂ ਲਿਆ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਤੇ ਮਾਰਿਆ ਘੱਸਾ ਲੰਨ ਗਿਆ ਅੰਦਰ ਸੁਖਜੀਤ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿੱਕਲ ਗਈ ਸਾਫ ਹੈ ਦਰਦ ਹੋਇਆ ਸੀ ਲੰਨ ਚਲਾ ਗਿਆ ਅੰਦਰ ਬੂਟੇ ਨੇ ਬੇਪ੍ਰਵਾਹ ਹੋ ਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਫੁੱਦੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋਗੀ ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ਹੋ ਗੀ ਫੁੱਦੀ ਝੱਗ ਨਾਲ ਚਿੱਟੀ ਚਿੱਟੀ ਹੋਗੀ ਸੁਖਜੀਤ ਸਿਸਕਾਰੀਆਂ ਭਰਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਸੁਖਜੀਤ ਝੜ ਗਈ ਛੁੱਟ ਗਈ ਸੁਖਜੀਤ ਦੀ ਬੂਟਾ ਨਹੀਂ ਰੁਕਿਰੁ ਆ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਘੱਸੇ ਚੱਲੀ ਗਏ ਫੁੱਦੀ ਝੱਗੋ ਝੱਗ ਹੋ ਗਈ ਸੁਖਜੀਤ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਹੱਥ ਚੁੱਕ ਕੇ ਬੂਟਾ ਮੰਮੇ ਪੁੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਸੀ ਬੋਲ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਸੀ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਸੁਖਜੀਤ ਹਿੱਲੀ ਤੇ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾਂ ਲਈ ਬੂਟੇ ਨੂੰ ਸੁਖਜੀਤ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋਗਿਆ ਸੀ ਝੜ ਗਈ ਸੀ ਬੂਟਾ ਰੁਕਿਰੁ ਆ ਤੇ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਬਾਹ ਫੜਕੇ ਉਠਾ ਲਿਆ ਤੇ ਕੰਧ ਨਾਲ ਕੌਡੀ ਕਰ ਲਈ ਸੁਖਜੀਤ ਆਪਣੇ ਆਪ ਕੌਡੀ ਹੋ ਗਈ ਬੂਟੇ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਕੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਚ ਮੂੰਹ ਪਾਂ ਲਿਆ ਆਪਣਾ ,ਸੁਖਜੀਤ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚੱਟੀ ਤਾਂ ਸੁਖਜੀਤ ਬੋਲੀ ਹਾਏ ਮਾਂ ਮਰਗੀ ਨੀ ਚਿੱਤੜ ਚੱਟੇ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟੀ ਸੁਖਜੀਤ ਨੇ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ ਲਈਆਂ ਵਿਰੋਧ ਬੰਦ ਹੋਗਿਆ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਮਰਦ ਅੱਜ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਤਾਰੇ ਦੀ ਗਲਤੀ ਬਹੁਤ ਭਾਰੀ ਪੈ ਗਈ ਸੀ ਉਸਦੀ ਰੰਨ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਹੇਠਾਂ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਬੂਟਾ ਸੁਖਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਸੁਖਜੀਤ ਬੋਲੀ ਹਾਏ ਮਰਗੀ ਵਿਚ ਪਾਂ ਦੇ ਬੂਟੇ ਬੂਟੇ ਨੇ ਜਦੋ ਸੁਖਜੀਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ ਤਾਂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਰੰਨ ਸੈੱਟ ਹੋਗੀ ਗੱਡੀ ਚੜ ਗਈ ਲੀਹ ਤੇ ਬੂਟਾ ਉੱਠਿਉੱ ਆ ਤੇ ਲੰਨ ਧਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਫੁੱ ਤੇ ਮਾਰਿਆ ਘੱਸਾ ਲੰਨ ਗਿਆ ਅੰਦਰ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਸਵਾਦ ਆ ਗਿਆ ਅੱਜ ਧੁੰਨੀ ਤੱਕ ਲੱਗ ਗਿਆ ਲੰਨ ,ਤਾਰੇ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਛੋਟਾ ਸੀ ਫੇਰ ਵੀ ਸਾਲਾ ਤੀਵੀਂ ਨਾਲ ਆਕੜ ਰੱਖਦਾ ਸੀ ਹੁਣ ਫੜਲਾ ਲੰਨ ਘੁੱਟ ਕੇ ਤੇਰੀ ਤੀਵੀਂ ਦੀ ਤਾਂ ਕਰਾ ਦਿੱਤੀ ਤਸੱਲੀ ਕਿਸੇ ਨੇ ਬੂਟਾ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰੇ ਸੁਖਜੀਤ ਹਾਏ ਹਾਏ ਕਰੇ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ ਥੋੜਾ ਥੋੜਾ ਮੀਂਹ ਪੈਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਗਿਆ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਬੂਟਾ ਬੋਲਿਆ ਚਾਚੀ ਮੀਂਹਮੀਂ ਆ ਗਿਆ ਚੱਲ ਅੰਦਰ ਚੱਲੀਏ ਸੁਖਜੀਤ ਬੋਲੀ ਬੂਟੇ ਨਹੀਂ ਅੰਦਰ ਨਹੀਂ ਮੀਂਹਮੀਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਤਰਸੀ ਪਈ ਸੀ ਅੱਜ ਰੱਜ ਕੇ ਬਰਸ ਮੇਰੇ ਤੇ ਬੂਟੇ ਨੇ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਪੱਟਾ ਹੇਠ ਬਾਹਾਂ ਪਾਂ ਕੇ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਉਠਾ ਲਿਆ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਪਾਂ ਕੇ ਗੋਦੀ ਉਠਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਫੁੱ ਮਾਰਨ ਲੱਗਿਆ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਅੱਜ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਅਸਲੀ ਮਰਦ ਕਿੰਨਾ ਸਵਾਦ ਦਿੰਦਾ ਤੀਵੀਂ ਨੂੰ ਸੁਖਜੀਤ ਪਛਤਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਹਿਲਾ ਬੂਟੇ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਮਨਾਂ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਬੂਟਾ ਜਿੰਨੀ ਸੱਟ ਸੁਖਜੀਤ ਦੇ ਲਗਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸੁਖਜੀਤ ਨੇ ਸੁਪਨੇ ਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਸੁਖਜੀਤ ਫੇਰ ਝੜ ਗਈ ਬੂਟਾ ਮਾਹਿਰ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ ਉਸਨੇ ਅੱਧੇ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਤੀਵੀਂਆਂ ਵੀਂ ਆਂ ਨੂੰ ਥੱਲੇ ਪਾਂ ਚੁੱਕਿਚੁੱ ਆ ਸੀ ਬੂਟਾ ਭਿੱਜ ਗਿਆ ਸੁਖਜੀਤ ਵੀ ਭਿੱਜੀ ਪਈ ਸੁਖਜੀਤ ਦੀ ਬੂਟੇ ਨੇ ਰੱਜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਫੁੱ ਮਾਰੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਾ ਦਿੱਤੀ ਸੁਖਜੀਤ ਦੀ ਅਸਲੀ ਸੁਹਾਗ ਰਾਤ ਅੱਜ ਸੀ ਸੁਖਜੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਫੁੱ 4 ਵਜੇ ਤੱਕ ਮਾਰੀ ਬੂਟੇਨੇ 4 ਵਜੇ ਸੁਖਜੀਤ ਨੇ ਬੂਟੇ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਚੁੰ ਆ ਤੇ ਕਿਹਾ ਬੂਟੇ ਹੁਣ ਹੁ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਧੋਖਾ ਨਾ ਦਿੰਦੀ ਕੀਤੀ ਤੂੰ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਵੀ ਤਰਸੀ ਪਈ ਸੀ ਜਿਆਦਾ ਦੇਰ ਨਰਾਜ਼ ਰਹਿ ਨੀ ਸਕੀ . ਹੁਣ ਜਿੱਥੇ ਬੋਲੇਗਾ ਉਥੇ ਆਜੂ ਤੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਬੂਟਾ ਬੋਲਿਆ ਚਾਚੀ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਰੰਨ ਤੋ ਦੂਰਦੂ ਕੋਈ ਜਾ ਸਕਦਾ ਦਸ ਬੂਟਾ ਤੇਰਾ ਗੁਲਾਮ ਆ ਚਾਚੀ ਹੁਣ ਬੂਟਾ ਉਹੀ ਕਰੂ ਜੋਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਹੁਕਮ ਹੁ ਦੇਵੇਗੀ ਹੁਣ ਹੁ ਮਹਾਰਾਣੀ ਬਣਕੇ ਰਹਿ ਸੁਖਜੀਤ ਨੇ ਜੱਫੀ ਪਾਂ ਲਈ ਉਸ ਤੋ ਬਾਅਦ ਸੁਖਜੀਤ ਦੇ 2 ਬੱਚੇ ਹੋਏ ਉਹ ਵੀ ਜੌੜੇ ਤਾਰੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਉਹ ਪਿਉ ਨੀ ਬਣ ਸਕਦਾ ਪਰ ਸੁਖਜੀਤ ਨੇ ਕੋਲ ਬਿਠਾ ਕੇ ਸਾਫ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਬੂਟੇ ਬਾਰੇ ਤੇ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਦਿੱਕਤ ਆ ਤਾਂ ਹੁਣੀ ਹੁ ਬੋਲ ਤਾਰਾ ਕੁਝ ਨੀ ਬੋਲਿਆ ਚਿੱਤੜ ਭਾਰੀ ਹੋ ਗਏ ਸੁਖਜੀਤ ਦੇ ਨਿੱਖਰ ਗਈ ਭਾਰੀ ਹੋ ਗਈ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਸ਼ਰੇਆਮ ਫੁੱਦੀ ਦਿੰਦੀ ਸੀ ਬੂਟੇ ਨੂੰ ਸੁਖਜੀਤ ਨੂੰ ਔਰਤ ਬੂਟੇ ਨੇ ਬਣਾਇਆ ਤੇ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੀ ਸੁਖਜੀਤ ਦੇ ਜਵਾਕ ਵੀ ਬਿਲਕੁਲ ਬੂਟੇ ਵਰਗੇ ਆ…………..